W nocy z niedzieli na poniedziałek przez kilkanaście godzin mieszkańcy Paryża czuli unoszący się nad miastem zapach siarki. Służby nie potrafiły odpowiedzieć skąd pochodzi.
Mimo, postawienia na nogi wszystkich służby monitorujących jakość powietrza i wody nie udało się zlokalizować źródła drażniącego zapachu. Miejskie czujniki badające jakość powietrza i poziom zanieczyszczenia wody nie odnotowały żadnych przekraczających normę stężeń gazów i innych substancji odpowiedzialnych za smog i zanieczyszczenia. O zjawisku rozpisały się wszystkie lokalne media.
Wobec bezradności służb mieszkańcy zaczęli snuć przeróżne teorie. Internauci prześcigali się w szukaniu odpowiedzi na pytanie skąd zapach się bierze. Popularność zyskały teorie związane z koronawirusem. Co ciekawe, jedna z nich zakładała, że zapach siarki pochodzi od oprysków, które spadły na miasto by powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa. Druga w przeciwieństwie do pierwszej zakłada, że zapach związany jest z opryskami, ale nie takimi, które mają pomóc w zwalczaniu wirusa, a tymi które mają wywołać drugą falę epidemii.
Wyjaśnienie źródła zapachu może być bardzo prozaiczne i mieć związek z opadami deszczu. Ulewa, która w ostatnich dniach przeszła nad Paryżem była największą od sierpnia ubiegłego roku. Według pracowników paryskiego przedsiębiorstwa kanalizacyjnego woda deszczowa spływająca do sieci kanalizacyjnej w olbrzymich ilościach spowodowała zmycie złogów osadów ściekowych i uwolnienie gazów. Stąd mógł się wziąć nieprzyjemny zapach siarki.
Nie każdego jednak takie tłumaczenie zadowala, ponieważ część mieszkańców upiera się, że czuła zapach spalenizny. Po dokładniejszym zbadaniu tematu zakwalifikowano ten zapach jako zapach spalanego owada. Takie zapachy są zwykle efektem uwalniania produktów spalania przez zakłady przemysłowe. Być może któreś przedsiębiorstwo chciało pod osłoną deszczu i silnego wiatru pozbyć się szkodliwych substancji.
Zagadka siarkowego zapachu nad Paryżem nie została wyjaśniona.
